HORKRUKS – CZ.2

POWSTAŁO 7 HORKRUKSÓW

PIERŚCIEŃ

Pierścień Marvolo Gaunta — Voldemort ukradł go wujowi Morfinowi i zamienił w horkruksa przez zabicie swojego ojca i dziadków, a gdy udało mu się ukryć w nim cząstkę duszy, nie chciał już nosić go na palcu. Ukrył go, wcześniej opatrzywszy najpotężniejszymi zaklęciami i klątwami, w domu swoich przodków. Odnalazł go Albus Dumbledore, po czym zniszczył, używając do tego miecza Godryka Gryffindora, który był nasycony jadem Bazyliszka.

MEDALION

Medalion Salazara Slytherina — Voldemort ukradł go Chefsibie Smith, po czym zamknął w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w jaskini nad morzem, nad które przyjeżdżał na wycieczki wraz z innymi dziećmi z sierocińca. Podobnie jak pierścień, zabezpieczył go silnymi zaklęciami. Medalion ten wykradł Regulus Arkturus Black, brat Syriusza Blacka, lecz nie udało mu się go zniszczyć. Po jego śmierci medalion został w rodzinnym domu Blacków, jako jedna z pamiątek. Po śmierci jego brata – Syriusza Blacka – medalion został skradziony przez Mundungusa Fletchera. Skonfiskowała mu go Dolores Umbridge. Harry Potter wykradł go, a zniszczył jego przyjaciel, Ron Weasley, przeszywając mieczem Gryffindora.

CZARA

Czara Helgi Hufflepuff — Voldemort także ukradł ją Chefsibie Smith, po czym zamienił w horkruksa. Ukrył go w podziemiach Banku Gringotta, w skarbcu Lestrange’ów. Wykradł go Harry Potter. Zniszczyła go jego przyjaciółka, Hermiona Granger, przebijając kłem Bazyliszka.

DIADEM ROWENY RVENCLAW

Diadem Roweny Ravenclaw — przed wiekami, diadem ten ukradła Helena swojej matce Rowenie, po czym ukryła go w dziupli drzewa. Po kilkuset latach odnalazł go Voldemort i ukrył w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w Pokoju Życzeń, w Hogwarcie. Odnalazł go Harry Potter. Przeszkodzić mu w tym chciał Vincent Crabbe, rzucając zaklęcie Szatańskiej Pożogi, w efekcie niestety sam zginął, ale pożoga zniszczyła diadem.

NAGINI

Nagini — Voldemort ukrył w niej cząstkę duszy, tworząc kolejnego horkruksa. Było to jedyne zwierzę zamienione w horkruksa. Nagini zawsze trzymała się blisko swojego pana, więc była bezpieczna, lecz i ten horkruks został zniszczony. Przyczynił się do tego Neville Longbottom, ścinając jej głowę mieczem Gryffindora. Nagini została horkruksem, gdyż była bardzo ważna i cenna dla Voldemorta, a jednocześnie dowodziła jego pochodzenia z rodu Slytherina.

DZIENNIK

Dziennik Toma Riddle’a — pierwszy stworzony horkruks, który powstał, gdy Tom miał 16 lat. Został zamieniony w horkruksa, gdyż dowodził, iż jego stwórca jest spokrewniony ze Slytherinem. Powstał wraz ze śmiercią Marty Warren, która została uśmiercona przez wzrok Bazyliszka. Możliwe są też inne powody – jako pierwszy horkruks stracony byłby mniejszą stratą od np. własności jednego z założycieli szkoły, zawierał dużą część życia Voldemorta (którego tak on nie chciał stracić) i był prawdopodobnie jedną z pierwszych nabytych przez niego rzeczy w ukochanym świecie czarodziejów. Dziennik ten także został zniszczony przez Harry’ego Pottera kłem Bazyliszka.

HARRY POTTER

Harry Potter — horkruks ten Voldemort stworzył nieświadomie, w momencie, gdy chciał zabić dziecko. Nie udało się to, ponieważ matka oddała za niego życie, zapewniając mu ochronę. Mordercze zaklęcie odbiło się, wyrywając Voldemorta z ciała i rozrywając jego duszę, której cząstka zamieszkała w Harrym, dając mu część mocy samego Lorda Voldemorta (np. umiejętność rozmowy z wężami). Horkruks został zniszczony przez Voldemorta, który próbował zabić Harry’ego (Harry przeżył).

Opublikowano PODSTAWOWA WIEDZA | Otagowano | Skomentuj

HORKRUKS – CZ. 1

„Horkruksy to mogą być zwykłe przedmioty, choćby ten pierścień lub dziennik.”
— Albus Dumbledore

Horkruks (ang. Horcrux) — czarnoksięski przedmiot, w którym ktoś ukrył cząstkę własnej duszy. Cząstkę tę można było powierzyć także innej istocie żywej, chociaż nie było to zbyt rozsądne. Jeśli jednak ciało zostało zaatakowane lub nawet zniszczone, nie można było umrzeć, ponieważ część duszy pozostawała na ziemi i była nieuszkodzona. Rozszczepienie, jak twierdził Horacy Slughorn, to akt gwałtu. Było to sprzeczne z naturą. Dokonywało się tego poprzez morderstwo, które rozdzierało duszę. Czarodziej, który zamierzał stworzyć horkruksa, wykorzystywał to rozdarcie do swoich celów, zamykając oddartą część odpowiednim zaklęciem rzucanym na rzecz, która miała się stać horkruksem. Po jego zniszczeniu część duszy, która była w nim ukryta, przestawała istnieć. W związku z tym horkruks był całkowitym przeciwieństwem istoty ludzkiej, ponieważ ukryta w nim cząstka duszy była zależna od swojego magicznego ciała. Jednak kiedy magiczny pojemnik nie był naruszony, ukryta w nim cząstka duszy mogła wniknąć w kogoś, kto się do niego za bardzo zbliży emocjonalnie. Do zniszczenia horkruksa była potrzebna bardzo silnie niszcząca substancja, po której użyciu nie był on w stanie się naprawić (np. jad bazyliszka lub szatańska pożoga). Na poskładanie swojej duszy od nowa był tylko jeden sposób: trzeba dogłębnie odczuć, co się zrobiło (skrucha). Niestety ból, jaki to sprawia, mógł zniszczyć człowieka.

POWSTAWANIE

Dusza człowieka to materia niepodzielna – aby ją rozbić, należało dokonać aktu gwałtu na naturze, czyli popełnić morderstwo (najczęściej za pomocą zaklęcia Avada Kedavra). Jego dusza zostawała wtedy podzielona na części — lecz według profesora Horacego Slughorna — niewielu było takich, którzy by tego pragnęli. Horkruksów można było stworzyć wiele, jednakże jak powiedział wyżej wspomniany profesor – „nawet jedna zbrodnia jest rzeczą straszną”.

„Ja, który zaszedłem dalej niż ktokolwiek inny na drodze do nieśmiertelności.”
— Lord Voldemort

Żadnemu czarodziejowi nie udało się rozerwać duszy na więcej niż dwie części, do czasu Lorda Voldemorta, który stworzył siedem horkruksów (z tego jeden nieświadomie). Z upływem czasu, Voldemort stawał się coraz mniej ludzki, a przemianę, której się poddał, można wytłumaczyć tylko tym, że jego dusza uległa strasznemu okaleczeniu, a więc przekroczył granice tego, co nazywa się złem. Spowodowało to, że jego świat uczuć i odczuć bardzo się różnił od zwykłego. Horkruksami stawały się pieczołowicie przez niego wybierane przedmioty, cieszące się wielką sławą. Po zniszczeniu horkruksów Voldemort stał się zwykłym śmiertelnikiem z okaleczoną i pomniejszoną duszą.

Lord Voldemort stworzył swoje horkruksy z pomocą profesora Horacego Slughorna i książki Tajemnice Najczarniejszej Magii.

Opublikowano PODSTAWOWA WIEDZA | Otagowano , | Skomentuj

🌜INSYGNIA ŚMIERCI🌛

Insygnia Śmierci (ang. Deathly Hallows) — trzy przedmioty występujące w legendzie ,,Opowieść o Trzech Braciach” ze zbioru Baśnie barda Beedle’a. Harry i jego przyjaciele dowiedzieli się o nich podczas wizyty u ojca Luny Lovegood.

LEGENDA

Pewnego razu byli sobie trzej bracia, którzy wędrowali razem. Doszli do niebezpiecznej rzeki, której nie mogli przejść. Byli sprawnymi czarodziejami, więc wyczarowali nad wodą most. Gdy go przechodzili, drogę zagrodziła im Śmierć, która była wściekła, że ją oszukali. Udała, że ich podziwia i zaproponowała im nagrodę. Najstarszy brat o wojowniczym usposobieniu poprosił o najpotężniejszą różdżkę. Kostucha podeszła do najstarszego, rosnącego nad brzegiem rzeki drzewa, z którego gałęzi wykonała różdżkę. Drugi, nieco młodszy brat chciał jeszcze bardziej upokorzyć Śmierć, więc zażądał mocy wskrzeszenia umarłych. Śmierć podarowała mu niewielki kamień i zapewniła, że ma moc wzywania martwych zza grobu. Najmłodszy brat, który był z tej trójki także najskromniejszy i najmądrzejszy, nie ufał kostusze. Poprosił o coś, co pomoże mu odejść, nie będąc ściganym przez Śmierć. Ofiarowano mu Pelerynę Niewidkę. Następnie bracia przeszli przez most i powędrowali dalej, wkrótce rozchodząc się w różne strony. Najstarszy przez parę tygodni wędrował do wioski, a na miejscu odnalazł czarodzieja, z którym się kiedyś pokłócił. Ze swoją potężną różdżką (nazywaną teraz Czarną Różdżką) wyzwał go na pojedynek, który bez trudu wygrał. Po zamordowaniu przeciwnika udał się do gospody, gdzie przechwalał się jej mocą. Kiedy pijany spał tej nocy w owej karczmie, inny czarodziej podkradł się do jego łoża, zabrał mu różdżkę i poderżnął gardło. Drugi brat udał się do swojego domu, gdzie mieszkał samotnie. Wziął otrzymany kamień i obrócił go trzykrotnie w dłoni. Ujrzał dziewczynę, z którą planował się ożenić, dopóki nie zmarła przedwcześnie. Nie należała jednak do tego świata, i cierpiała oddalona od świata zmarłych. Widząc to, mężczyzna popełnił z rozpaczy samobójstwo, aby się z nią połączyć. Po zabraniu dwóch starszych braci, Śmierć przez wiele lat szukała najmłodszego z rodzeństwa. Ten, dopiero gdy dożył sędziwego wieku, zdjął z siebie Pelerynę i dał ją swojemu synowi. Wówczas pozdrowił Śmierć jak starego przyjaciela, po czym oboje odeszli z tego świata.

A DOKŁADNIEJ…
– koło – KAMIEŃ WSKRZESZENIA – umożliwiający wskrzeszanie zmarłych, którzy jednak – mimo tego – należą do innego świata.
– pionowa linia – CZARNA RÓŻDŻKA – podarowana najstarszemu bratu Antiochowi różdżka o niezwykłej mocy. Różdżka ta pojawia się w historii pod wieloma nazwami m.in. jako Berło Śmierci, czy Różdżka Przeznaczenia. Wykonana z czarnego bzu o rdzeniu z włosa testrala. Aby ją zdobyć, co było marzeniem czarnoksiężników, należy pokonać jej poprzedniego właściciela.
– trójkąt – PELERYNA-NIEWIDKA – po założeniu jej staje się niewidzialnym
Zdobywca wszystkich trzech Insygniów stawał się „Panem Śmierci”.

Opublikowano PODSTAWOWA WIEDZA | Otagowano , , , , | Skomentuj

WITAJ MUGOLU ⚡️

Zdradzę ci kilka podstawowych informacji o świecie magii i czarodziejstwa, ale tylko kilka!

Poznasz kawałek świata Harrego Pottera…

Wczytaj się w każde słowo, zakochaj się w magii i uruchom swoją wyobraźnię! 🔮

J.K.ROWLING – pisarka, to ta uzdolniona kobieta z piękną wyobraźnią napisała serię książek o Harrym Potterze!

Z tego miejsca dziękuję jej za to, że stworzyła ten magiczny świat 🖤
Seria składa się z siedmiu książek, jednego scenariusza i trzech dodatkowych książek. Cykl przedstawia świat magii, czyli społeczność czarodziejów, istniejącą równolegle do świata niemagicznego, tak zwanego mugolskiego. Najważniejszym wątkiem powieści jest walka czarodziejów, w szczególności Harry’ego, z Lordem Voldemortem dążącym do zyskania nieśmiertelności i przejęcia władzy w świecie magii.

OPIS FABUŁY

Fabuła Harry’ego Pottera osadzona jest w świecie magii, istniejącym równolegle do świata niemagicznego, tak zwanego mugolskiego. Świat magii tworzy społeczność czarodziejów, czyli ludzi obdarzonych zdolnością używania magii. W większości są to przedstawiciele rodzin czarodziejskich. W skład społeczności wchodzą także charłaki, czyli osoby z rodzin czarodziejskich, które nie przejawiają zdolności magicznych, a także czarodzieje pochodzący z rodzin mugolskich, nazywani mugolakami. Elementami świata magii są obiekty takie jak zaklęcia, różdżki, eliksiry, latające miotły, poruszające się obrazy czy waluty pieniężne. Ponadto, Rowling wykreowała szereg własnych pojęć, obiektów czy środków komunikacji, a także dyscyplinę sportu czarodziejów, quidditch. Częścią świata magii są również duchy oraz magiczne zwierzęta i stwory wywodzące się z folkloru i mitologii.

Społeczność magiczna istnieje w tajemnicy przed mugolami, a prawo czarodziejskie zakazuje używania magii w obecności osób niemagicznych.

Akcja powieści skupia się na Wielkiej Brytanii. Funkcjonuje w niej lokalne Ministerstwo Magii w Londynie, zajmujące się administracją i ukrywaniem społeczności czarodziejskiej w tajemnicy przed mugolami. Głównym miejscem akcji jest kształcąca czarodziejską młodzież Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie – zamku w Szkocji, w którym mieści się także internat.

Główna akcja Harry’ego Pottera obejmuje wydarzenia od 1991 do 1998 roku, choć w powieściach pojawiły się także retrospekcje i epilog z 2017 roku. Akcja każdej powieści trwa od wakacji do zakończenia następnego roku szkolnego.

📓 SERIA KSIĄŻEK

1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny
2. Harry Potter i Komnata Tajemnic
3. Harry Potter i Więzień Azkabanu
4. Harry Potter i Czara Ognia
5. Harry Potter i Książę Półkrwi
6. Harry Potter i Zakon Feniksa
7. Harry Potter i Insygnia Śmierci

DODATKOWE KSIĄŻKI POZA SERIĄ

Harry Potter i Przeklęte Dziecko

Quidditch przez wieki

Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć

Baśnie Barda Beedle’a

Opublikowano PODSTAWOWA WIEDZA | Otagowano , , , | Skomentuj

DOMY HOGWARTU

HISTORIA

„Przez kilka lat nasi założyciele pracowali razem w zgodzie, wyszukując młodych, którzy wykazywali cechy właściwe rodzajowi czarodziejskiemu i sprowadzając ich do zamku, by uczyć ich tutaj magii. Później jednak doszło między nimi do brzemiennych w skutki sporów. Wszystko zaczęło się od Slytherina, który zażądał, by nabór uczniów był bardziej selektywny. Uważał on, że nauczanie magii powinno być zastrzeżone wyłącznie dla rodów czarodziejskich czystej krwi. Sprzeciwiał się przyjmowaniu uczniów z mugolskich rodzin, uważając, że nie są godni zaufania. Po jakimś czasie doszło na tym tle do poważnego sporu między Slytherinem i Gryffindorem, w wyniku którego Slytherin opuścił zamek.”
— Cuthbert Binns

Hogwart został założony około IX lub X wieku n.e. przez czterech najpotężniejszych czarodziejów tamtych czasów: Godryka Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina. To właśnie od ich nazwisk powstały cztery domy. Początkowo założyciele samodzielnie wybierali osoby, które były godne studiowania magii w szkole dla czarodziejów, lecz po pewnym czasie każdy z nich pragnął, aby po ich śmierci mieszkańcy posiadali cechy takie, jakie oni. Dlatego też tchnęli cząstkę swoich ambicji, pomysłów i pragnień w Tiarę Przydziału zasugerowaną przez Gryffindora. Godryk pozostawił ją w Hogwarcie, aby ta dokonywała selekcji uczniów do poszczególnych domów. Od tamtej pory przydzielaniem uczniów zajmuje się właśnie Tiara Przydziału.

Domy Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts Houses) — cztery domy w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Każdy z domów Hogwartu posiada własne: godło, opiekuna, prefektów, ducha, relikwię oraz pokój wspólny.

Nauka w Hogwarcie trwa siedem lat i rozpoczyna się w wieku jedenastu lat, a uczniowie podzieleni są pomiędzy cztery domy. Każdy uczeń zostaje przydzielony do swojego domu poprzez Tiarę Przydziału, którą zakłada mu się na głowę pierwszego nią szkoły.

GRYFFINDOR
założyciel: Godryk Gryffindor
cechy: odwaga, męstwo, szczerość, szlachetność
barwy: złoto i czerwień
symbol: lew

SLYTHERIN
założyciel: Salazar Slytherin
cechy: ambicja, spryt, przebiegłość, braterstwo
barwy: szmaragd i srebro
symbol: wąż

RAVENCLAW
założyciel: Rowena Ravenclaw
cechy: inteligencja, mądrość, kreatywność, oryginalność
barwy: błękit i brąz
symbol: orzeł

HUFFLEPUFF
założyciel: Helga Hufflepuff
cechy: sprawiedliwość, wierność, uprzejmość, pracowitość
barwy: żółć i czerń
symbol: borsuk

Opublikowano PODSTAWOWA WIEDZA | Otagowano , , , , , , | Skomentuj